Eerste dag op pad met vallen en weer opstaan

10 maart 2018 - Ubud, Indonesië

Na een goeie nachtrust met wat onderbrekingen omdat we toch in een andere tijdzone leven. Vandaag om 8 uur ontbijten want we gingen op pad. Het vervelende was dat Ylse ziek was van de reis en dus niet ging ontbijten en ook niet mee met de trip. Ook moeder Ina bleef achter. Zo gingen we met z'n 6e  op pad, de chauffeur en de gids en wij 4tjes. Mooi busje voor 8 personen met airco.

Als 1e gingen we naar een Balinesche tempel. Iedereen moest natuurlijk een sarong om en die moest worden gehuurd. Zo begonnen we al met een aardige kostenpost n.l. 10000 rupia pp en ja das toch dik 70 eurocent. :-)

Wij met onze sarong aan naar de tempel, gelukkig scheen het zonnetje hoog aan de hemel en welke weerapp je ook kijkt het regent continu op Bali, alleen niet waar wij dan zijn. Heerlijk weer hebben we hier 30 graden of hoger.

Na uitleg van de gids bij alle onderdelen van de tempel hebben we natuurlijk overal foto's van gemaakt, schitterde dingen hebben we gezien.
Na het terugbrengen van de sarongs weer met het busje naar een specifiek traditioneel Balinees huis. Nou we hebben de keuken gezien wie daar in wil werken. Heel klein en goed zwart van de roet overal. Misschien laten de foto's nog wat moois er van zien. Allerlei kamertjes en aparte gebouwtjes en overal lagen er offercadeautjes op de grond. Dat is hier overal gebruikelijk net zo als ieder gezin ook een eigen tempel heeft.

Hierna waren we het wel zat in de hitte en gek geworden van het gezeur van de gids waar die ons verder nog naar toe kon brengen. Wij vonden hem een beetje vervelend met het aandringen om nog dit of dat te gaan doen.
Bij het hotel aangekomen lekker gaan omkleden en naar het zwembad gegaan, lekker  gezwommen en op de stoelen voorzichtig gezont.

Zo werd het weer tijd voor de lunch en daarna weer naar het zwembad. Eerst even via de kamer natuurlijk. Toen bleek Ylse zo te zijn opgeknapt dat er werd afgesproken om toch weer op pad te gaan.
Met z'n 6 met het hotelbusje naar een markt. Deze kwam ons ook weer halen na een belletje.  Allerhande sarongs en beelden, houtsnijwerk, zilver etc. Hele nauwe steegjes en straatjes en overvol. Na een tijd daar rond gelopen te hebben nam de dorst de overhand dus maar ergens gaan zitten en lekker wat gedronken. Daarna moest er ook gegeten worden.

Ylse had een restaurantje gevonden waar je ook kon zwemmen en films kijken etc, nou dat wilden we wel zien. Na een kleine wandeling en wat zoeken een nauw steegje in en ja hoor een retsaurant met zwemgelegenheid en film en muziek. Geweldig.

We hebben daar een heerlijk rijsttafel gegeten en Bas had weer zijn BBQ en deze x ook Irene. Iedereen was zeer te spreken over het eten. Daarna weer de wandeling ingezet naar het afgesproken punt waar het busje ons kwam halen.

Ik moet van te voren even opmerken dat de straat en de stoepen hier er wat ander uitzien als bij ons. We waren dus lekker in ganzenpas aan het wandelen toen Bea het nodig vond om de grond wat van dichterbij te gaan bekijken. :-( Hevige schrik dus want daar lag ze met haar witte broek op de grond. Handen beetje geschaafd en een pijnlijke knie. Was dus wel weer balen. Gelukkig ging het wel en konden we toch nog verder lopen. In een supermarkt koud blikje bier gehaald voor hand en dat hielp wel.  Gelukkig kwamen we gelijk het busje van hotel eerder tegen en konden we instappen, scheelde weer.

Knie was natuurlijk die waar ze al eerder last van had, dus dat gaan we morgen weer zien.

Foto’s

4 Reacties

  1. Anneke:
    10 maart 2018
    Mooie kleding, kunnen jullie ook wel aan naar je werk hier in Nederland. Heb je genoeg bekijks! De titel is goed gevonden: vallen en opstaan. Hopelijk valt het mee met Bea's knie. Sterkte en veel plezier verder.
  2. Yvonne:
    10 maart 2018
    Heel anders he dan Europa of Amerika, dit Azie. Schattig hoor, deze sarongs. Vooral bij Bas staat deze sexy;). Voorzichtig met lopen dus in deze mooie wereld.
    Rijsttafel 2 achter de kiezen vandaag.
    Genieten met een grote G
  3. Wendy:
    10 maart 2018
    Oh wat is het toch leuk om er zo jullie vakantie een beetje mee te beleven. Ik zou zeggen, lekker blijven schrijven. Ik zal duimen dat Bea haar knie morgen weer soepel en pijnloos beweegt. Lieve groetjes!
  4. Leo & Leny:
    10 maart 2018
    Tja stoepen etc zijn daar moeilijk te vinden, hoop dat zusje het wel vol kan houden en daar vertrouwen wij wel op