Uluwatu

Zo vandaag de eerste volle dag in Kuta. Lekker ontbeten met z’n allen in het hotel. Nu een ontbijtbuffet dus iedereen kon gewoon zelf halen en pakken. Een grote keus  met natuurlijk ook Bami en Nasi Goreng.

Er werd ook over de dagindeling gesproken en de dames Ylse, Ina en Bea bleven lekker bij het zwembad op de bedjes in het hotel. Irene, Bas en Ik zouden lekker de straatjes door gaan slenteren.

Zo gezegd zo gedaan. Was even een beetje zoeken maar we hebben het uiteraard gevonden, gewoon achter padvinder Bas aanlopen en je komt altijd waar je wezen moet.

Leuke lokale winkeltjes gezien en nog een groot winkelcentrum met heeel veel van het zelfde. Dit was vlak bij het strand dus daar konden we gelijk ook nog even een blik werpen.

Intussen had onze reisleidster Ylse niet stilgezeten en bedacht dat we wel naar Uluwatu konden gaan er is daar een mooie tempel op de heuvels en voor de zonsondergang. Lekker eten zouden we er ook kunnen.

Dus rond 4 uur met z’n allen in de taxi en op weg. Een goeie 3 kwartier rijden naar het zuidelijkste puntje van het eiland.

Daar aangekomen werden we wel gewaarschuwd voor de apen die daar loslopen en van alles wat los en vast zit stelen als ze de kans krijgen. Dus kettingen, oorbellen, armbandjes en zonnebrillen weg. Ook onze gewone bril werd aangeraden om weg te doen. Maar ja de hond was niet mee om te blaffen dus die toch maar opgehouden.

De chauffeur ging met ons mee en hielp ons de toegangskaartjes te kopen. Er was een aangelegd pad langs de kust en ja hoor overal apen en niet van die kleintjes af en toe. Sommigen hadden dus al een slipper of een kinderschoentje.

Mooie foto’s gemaakt van de rotsen en iedere keer goed rondkijken naar de apen. Ze zijn zo schattig maar ondertussen.

We gingen ook naar de Kecak voorstelling een bijzonder dans en voorstelling die daar in het theater werd opgevoerd, heerlijk in de buitenlucht en met uitzicht op zee.

En jaar daar zagen we het al aankomen zo’n heerlijke donker rolwolk, schitterend om te zien. Alleen een klein probleempje hij kwam onze richting op. Dus angstig kijken en hoopvol toch wel stukken licht ernaast nog zien. Zou die afbuigen het leek er op. Intussen begon de voorstelling en de wolk leek ons te passeren. Gelukkig dus naar de voorstelling kijken.

Eerst begon het voorzichtig te druppelen werden de poncho’s tevoorschijn gehaald en aangedaan, een leuk werk lekker statisch. Toen begon het echt en niet de voorstelling. Bakken water kwamen er naar beneden en het duurde dan ook niet lang dat heel veel mensen weggingen want het water was niet te stuiten. Het was ook niet een tropisch buitje het was een tropische wolkbreuk alleen hield deze aan. Wij waren de eerste en kort daarop Bas en Irene die beschutting gingen zoeken en daarna naar de auto. Ina en Ylse hebben de voorstelling nog afgekeken want die ging gewoon door.

Uiteindelijk allen doorweekt rechtstreeks terug naar het hotel voor droge kleding. Was natuurlijk nog een leuk stukje en we hebben zowat gevaren. Wat een water op de weg en natuurlijk waar het laag is. In het hotel aangekomen en onze kleddernatte kleding uitgedaan een leuk werkje in de koude airco.

Daarna besloten om in het hotel te eten omdat het nog steeds regende en we niet weer nat wilden worden.

Morgen droog hopen we.